Soms heb je vrijwilligers die zich één of twee jaar enthousiast inzetten voor een club, om ze daarna nooit meer te zien. En je hebt mensen die levenslang trouw blijven aan een vereniging. In die laatste categorie valt Rinus Berrevoets (80), die al meer dan 50 jaar actief is voor SV WIK’57.

Sinds 1966 is Rinus Berrevoets al vrijwilliger bij de voetbalclub uit Kerkwerve. Voorheen voetbalde hij bij AZVV, maar na een verhuizing kwam hij bij WIK’57 terecht. Noodgedwongen werd hij vrijwilliger langs de lijn. ,,Na een rugoperatie kreeg ik te horen dat ik nooit meer mocht voetballen. Door buiten het veld klusjes te doen, kon ik toch betrokken blijven.”

Hij noemt het zelf klusjes, maar zijn werkzaamheden zijn in de loop der jaren zeer uiteenlopend geweest. Je kunt je hardop afvragen wat er van de club WIK’57 was geworden zonder Rinus Berrevoets? ,,Toen ik me aanmeldde telde de club slechts enkele leden. We hadden B-junioren en twee seniorenteams, dat was het. Ik ben begonnen met het oppompen van de ballen en het zetten van de lijnen op de velden. Al snel daarna werd ik trainer van het jeugdteam. Later zochten ze een coach voor het eerste en tweede elftal. Waarom ook niet, dacht ik? Er is zelfs een moment geweest dat ik tegelijk trainer was van het eerste, tweede, derde, vierde, de dames én de B-junioren.”

Het bleef niet bij het verzorgen van de trainingen. Berrevoets werd al snel het ‘manusje van alles’. ,,Zat er een juniorenwedstrijd zonder scheidsrechter, dan werd ik opgebeld. Toen het derde elftal een keepersprobleem had, ben ik onder de lat gaan staan. Ik had altijd het motto: zolang ik WIK maar kan helpen, ben ik overal voor in.”

Het zijn van die clubhelden die iedere vereniging zich wenst. Nooit te beroerd om de handen uit de mouwen te steken. Berrevoets is inmiddels 80 jaar, maar nog altijd zet hij zich met volle overgave in voor de club uit Schouwen-Duiveland. ,,Ik ben de materiaalbeheerder. Daar komen klusjes bij kijken als het oppompen van de ballen, opruimen van zwerfafval, maaiwerk en het kalken van de lijnen voor de wedstrijden.”

Regelmatig krijgt hij positieve reacties op zijn jarenlange inzet en in 2016 werd Berrevoets door de club in het zonnetje gezet voor zijn 50-jarig jubileum als vrijwilliger. ,,Dat vond ik speciaal. Er was een bord gemaakt met daarop de tekst ‘Rinus Berrevoets, 50 jaar vrijwilliger, 1966-2016. Ik vond het sowieso al leuk dat ze er aan gedacht hadden. Het onderstreept alleen maar: WIK heeft voor altijd een speciaal plaatsje in mijn hart.”

De afkorting WIK staat voor ‘willen is kunnen’ en als één iemand symbool staat voor die leus, is het Berrevoets wel. Hij onderging vorige week een knieoperatie en is daardoor een tijdje aan huis gekluisterd. Toch hoeven ze bij de voetbal niet te vrezen dat ze Berrevoets lange tijd niet op de velden zien. ,,Als ik straks weer kan lopen met krukken kan ik ook gerust wat ballen oppompen.”