1. Moet er nog gevoetbalt worden,
    op ons kerkwervse veld.
    Staat een kwartier tevoren al,
    ons elftal opgesteld.
    "Was dat maar waar", zo zucht het hele bestuur.
    "Zo dikwijls hoor je: " Ik kan niet", net `t laaste uur.
    Maar:

    Refrein:
    Willen is kunnen, denk daar toch aan.
    Willen is kunnen, dan zal het vast wel gaan.
    Willen is kunnen, denk daar maar aan.
    Dan komt onze club wel boven aan

2. "Zeg kom jij ook vanavond ?
    `t is trainen op `t veld".
    "Nee joh, ik kan vanavond niet, dat heb ik toch verteld".
    Zoiets hoor je elke week, zo gaat het telkens weer.
    De een kan niet, en d`ander niet,
    getraind wordt er niet meer.
    Maar:

    Refrein:
    Willen is kunnen, enz..........

3. Het hoeft niet lang te wezen,
    het hoeft niet lang te zijn.
    Al is het maar een uurtje,
    dat vindt het bestuur al fijn.
    Je loopt en springt en gooit en vangt,
    de bal zit elke keer,
    en iedere volgende wedstrijd,
    vlot het spel steeds meer.
    Maar:

    Refrein:
    Willen is kunnen, enz.........

4. Als wij nu eens gezamelijk,
    in `t komende seizoen.
    Op de trainingsavonden,
    onze plicht gaan doen.
    Dan werken we voor onze club, en leren van elkaar,
    dan zingen we gezamelijk, aan `t einde van dit sportjaar.

    Refrein:
    Willen is kunnen, denk daar toch aan.
    Willen is kunnen, dan zal het vast wel gaan.
    Willen is kunnen, denk daar maar aan.
    Want daarom staat W.I.K. nu bovenaan.